To Dzisiaj...

Nie uwierzycie Sad

Zbieram się do wyjścia, otwieram drzwi i patrze... a mojego klucza nie ma!!!!!!! Obszukałam cały dom, dzwoniłam do siostry, do taty, mąż jak na złość nie odbiera! Jestem taka wściekła, siedzę tu i płacze... Tak bardzo chciałam być na tej mszy, a jakby ktoś robił mi na złość Sad

((( Szlag mnie trafia i jestem taka zła... Podstęp jakiś, czy złośliwy plan Tego u Góry????? Ech... nie mam siły Sad

Aguś... nie złość się. Chciałaś być na tej mszy, mówiłaś, że z Bogiem jesteś pogodzona - więc się pomódl. Siądź sobie w kąciku i porozmawiaj z Bogiem. Kiepska ze mnie doradczyni, bo moja wiara leży... ale ja na Twoim miejscu bym tak zrobiła.

Tulę Cię mocno. Chcesz? Siądę z Tobą i też się pomodlę... może o moim buncie też warto z Bogiem pogadać.

Przez taką niemoc, moja wiara chwilowo chyba też upada Sad

Może właśnie dlatego, że tak bardzo chciałam tam być... wszystko wraca, jak za jednym ciosem... wspomnienia tej najgorszej chwili. Ciężko mi teraz nawet rozmawiać z Bogiem, może i też miał w tym jakiś cel, żeby mnie nie było. Siedzę i nie potrafię przestać płakać... Chciałam być z moim Aniołkiem, a pozostało mi patrzenie na palące się światełko... Sad

Nie chcę teraz z Nmi rozmawiać Sad

To porozmawiaj ze mną. Za 5 minut będę na czacie.

okej :*

jeszcze chwila instaluje jave na lapie

Ok, ja już jestem.

Agnesko, jak nie pójdziesz do kościoła to nic się nie stanie, wiem, że bardzo chciałaś tam pójść, ale Twój Aniołek jest koło Ciebie :*

Aguś , tulę Cię mocno kochana...

Dziękuję moje kochane :*:* Okazało się, że klucz miał mój mąż (nieumyślnie) Ale wrócił, przytulił i zaproponował, że pójdziemy jutro do kościółka Smile

U nas światełko już się pali do 18 dla naszego Dzidziulka....

moja kochana córeczko tak bardzo cie kocham i tęskie mama...[*]

Aguś nie uwierzysz..to chyba jakieś fatum. Ja z mężem tuż przed wyjazdem do kościoła musiałam jechać na pogotowie stomatologiczne, bo wypadła mi plomba!! Heh mało tego kościół był dość daleko (od naszego mieszkania ok 25 km) i pogubiliśmy się... Ostatecznie weszliśmy na msze z półgodzinnym opóźnieniem.

Ech widzisz! Jakieś fatum cholera wrrr! Złośliwość rzeczy martwych, ale dobre i to kochana, że byłaś choć na chwilkę Smile

Pozdrawiam Cię!